Last Friday, April 13, Romania’s president Klaus Iohannis approved a request to prosecutea former president and prime minister on charges of crimes against humanity for their roles in the country’s bloody 1989 revolt against its communist dictatorship.
Read full blog in Muftah Magazine.
Ukraine’s parliament is slated to pass a law entitled “On Measures to Protect National Interests, National Security of Ukraine and Keeping Human Rights Abusers Accountable.” If passage occurs, Ukraine would become the seventh country to adopt this so-called Magnitsky legislation, named after the Russian accountant and lawyer Sergei Magnitsky who was found dead in his Moscow jail cell in 2009, after having been tortured and denied medical treatment.
Read full text in Muftah Magazine.
On February 27, the European Court of Justice (ECJ) ruled that a fisheries agreement between Morocco and the European Union is not applicable to Western Sahara, which Morocco has occupied since the former colonial power Spain withdrew in 1975. The ruling followed a decision by a court in South Africa earlier that month, holding that 50,000 tonnes of phosphate mined in Western Sahara was illegally sold by the Moroccan government. Both court cases were initiated by civil society organizations that are part of a growing international solidarity movement for the Sahrawi cause. Is this boycott, divestment and sanctions (BDS) movement for an independent Western Sahara, often called Africa’s last colony, finally gaining traction?
Read full article in Muftah Magazine.
Ever since the collapse of the Soviet Union, water has been a main source of conflict in Central Asia. A recent report by the International Crisis Group has spoken of the need to end the “weaponization of water” and emphasized the importance of technical, rather than politicized, solutions to sharing regional resources like water.
Read the full blog in Muftah magazine.
In early March 2016, after months of negotiations, the EU’s 28 heads of states reached an agreement with the Turkish government to slow the refugee influx into Europe. The so-called 1:1 plan — for each undocumented migrant Turkey takes back from Greece, the EU would take one refugee from Turkey — went into effect on March 20, 2016. Under the terms of the deal, the EU would give Turkey six billion euros ($6.7 billion) to support hosting refugees and revisit its stalled attempt to join the EU.
Read full blog at Muftah.
Moscow mayor Sergei Sobyanin explained in a blog why he intended to vote for Putin — as he explained, despite falling oil prices and sanctions, Russia is back and moving forward thanks to Putin. While the Central Election Committee called the move “unethical,” it considered Sobyanin’s endorsement “a recognition of his love for the president” rather than illegal political campaigning.
Read full blog at Muftah.
There is a new spectre haunting Eastern Europe. It is called the Council of Europe’s Convention on Preventing and Combating Violence Against Women and Domestic Violence. From Riga to Sofia, resistance against this so-called Istanbul Convention has been mounting in the past few months.
Read full blog at Muftah.
Smara vluchtelingenkamp, zuid-west Algerije – “Alle bevrijdingsbewegingen hebben gewonnen”, zegt Fatma Mehdi. “Wij zullen winnen.” Mehdi, voorzitster van de Nationale Sahrawi Vrouwenvakbond, reageert op een uitspraak van het Europese Hof van Justitie dat onlangs verklaarde dat het door Marokko bezette Westelijke Sahara niet onder het handelsverdrag tussen de EU en Marokko valt. Dat stuk land is welbeschouwd Afrika’s laatste kolonie. Nadat kolonisator Spanje zich in 1975 terugtrok, volgde een gewapende strijd tussen buurland Marokko en de inheemse Sahrawis geleid door het Polisario Front. Onder leiding vande VN kwam er in 1991 een wapenstilstand. Het grootste gedeelte van de Westelijke Sahara staat onder controle van Marokko –de “zuidelijke provincies”– en is door een 2.700 kilometer-lange muur en mijnenvelden gescheiden van de rest van Westelijke Sahara.
Ik ben in Smara, een van de vijf in de vluchtelingenkampen in de woestijn van zuid-west Algerije waar zo’n 130,000 Sahrawis sinds 1976 hun toevlucht hebben gevonden. Veel huishoudens in de vluchtelingenkampen zijn afhankelijk van contacten met Spaanse families om te kunnen overleven, want er is weinig steun van de VN en ander humanitaire organisaties. De Europese uitspraak kwam op 27 februari j.l., ook de dag waarop 42 jaar geleden de Sahrawische Arabische Democratische Republiek werd uitgeroepen door Polisario.
“Dit is een grote overwinning voor de Sahrawis”, vertelt Beccy Allen. Allen werkt als leerkracht Engels in het Boujdour vluchtelingenkamp en is betrokken bij de Western Sahara Campaign UK, de ngo die het verdrag tussen Marokko en de EU aan het Europese Hof voorlegde. Western Sahara Campaign UK is onderdeel van een internationale solidariteitsbeweging die zich vooral op richt op boycott, divestment and sanctions (BDS), een –geweldloze– strategie die ook steeds vaker in de Palestijnse gebieden wordt toegepast en uiteindelijk tot de ondergang van het apartheidsregime in Zuid-Afrika leidde. Mehdi: “Wij willen geweldloosheid, niet terug naar de oorlog.”
Zusterorganisatie Western Sahara Resource Watch in Brussel probeert al jaren investeerders te overtuigen geen aandelen te kopen van bedrijven die fosfaat van het Marokkaanse staatsbedrijf OCP kopen. Negentig procent van de wereldwijde fosfaatreserve, onmisbaar in de productie van kunstmest, ligt in de mijnen rond Boukraa, Westelijke Sahara. Op verzoek van Polisario –de regering in ballingschap geleid door Brahim Galli –werd onlangs een schip met fosfaat bestemd voor Nieuw-Zeeland aan de ketting gelegd in Port Elizabeth (Zuid-Afrika), waar de lading in de komende maanden per opbod wordt verkocht en de opbrengst naar de Sahrawis gaat. Olie, vis, fosfaat en toerisme zijn grote inkomstenbronnen voor Marokko, en niet geheel toevallig zijn die te vinden in de Westelijke Sahara en de kustgebieden daarvan.
De laaste directe onderhandelingen tussen Polisario en Marokko vonden in 2012 plaats. Marokko heeft al jaren een voorstel voor zelfbestuur voor de Sahrawis onder Marokkaanse vlag op de plank liggen, Polisario neemt alleen een referendum voor onafhankelijkheid serieus, zoals dat is afgesproken bij de wapenstilstand in 1991 en nog altijd door de VN-vredesmissie MINURSO moet worden georganiseerd.
Met de uitspraak van het Europese Hof en de groeiende BDS-beweging lijkt er voorzichtig druk te ontstaan om het 42-jarig conflict op te lossen. Ook vanuit de VN is er extra aandacht: zo benoemde VN-secretaris generaal António Guterres afgelopen december Horst Köhler als zijn Personal Envoy for Western Sahara. Köhler heeft inmiddels met de meeste betrokken partijen gesproken: Polisario, Algerije, Zuid-Afrika, Frankrijk, de Afrikaanse Unie; vanuit Rabat komen signalen dat er binnenkort ook een gesprek komt tussen Köhler en de Marokkaanse minister van buitenlandse zaken Nasser Bourita. “Het laat zien dat de VN nog altijd belang hechten aan ons probleem”, zegt Mehdi.
BEIRUT — Prime minister Saad Hariri returned to Lebanon today after announcing his resignation from Riyadh more than two weeks ago. To the surprise of many he suspended his resignation and called for national dialogue. My analysis for Deutsche Welle News.
BEIRUT — After an absence of 33 years Morocco rejoined the African Union (AU), weakening the prospect of Western Sahara, Africa’s last colony, ever becoming independent. Both the Moroccan government and representatives of the Sahrawi Arab Democratic Republic (SADR) welcomed the decision. Yet the promised, UN-mandated referendum on the independence of Western Sahara is now more unlikely to happen than ever.
“Morocco wants to work from the independence to get Western Sahara expelled from the AU and once and for all lay to rest the whole issue of Western Sahara and its claims to independence,” Liesl Louw-Vaudran, an analyst at the Institute of Security Studies in South Africa who has been following the AU for 20 years, told Newsweek. “I don’t think there’s anyone who thinks that total independence for Western Sahara is still on the cards.”
Simon Allison, who covers Africa for the Daily Maverick, believes that Morocco’s all-out diplomatic offensive to improve relations with the African continent may give African leaders — think particularly of Algeria, Nigeria and South Africa — new leverage to move forward on the referendum on self-determination. Yet he concludes: “That’s the optimistic take. It’s perhaps more plausible, however, that thanks to Morocco’s deep purse and political muscle, Western Sahara has just lost a whole lot of its African allies – making its dreams of independence less likely than ever before.”
SADR president and Polisario leader Brahim Ghali said in an interview that Morocco’s rejoining the African Union does not change the situation fundamentally. “We always look for the peaceful way” to resolve the conflict, Ghali told AFP at a Sahrawi refugee camp in Tindouf, southwestern Algeria. “But all options remain open,” he said, alluding to the possibility of a return to armed struggle.
The situation in Western Sahara can be compared with the Occupied Palestinian Territories. All the talk over the years of pan-Arab and pan-African solidarity with the Palestinians and Sahrawis has translated into very little action. Israel and Morocco, with their powerful economies, powerful armies, and powerful Western allies — hold all the cards.
